Poprzez swoją treść określa przeznaczenie terenów, warunki zagospodarowania, zasady kształtowania zabudowy, ochrony ładu przestrzennego, cel publiczny etc. Jednocześnie stosownie do treści art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym  z dnia 27 marca 2003 r. (t.j Dz.U.2016 poz.778 z późn. zm.), należy wskazać, iż w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy:

-odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

-wykupienia nieruchomości lub jej części.

      

Zgodnie z treścią art. 36 ust. 2 powoływanej wyżej ustawy, realizacja opisanych wyżej roszczeń może nastąpić również w drodze zaoferowania przez gminę właścicielowi albo użytkownikowi wieczystemu nieruchomości zamiennej co skutkuje wygaśnięciem roszczenia z dniem zawarcia umowy zamiany.

     Reasumując, do powstania roszczenia po stronie właściciela lub użytkownika wieczystego nieruchomości bezwzględnie konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek:

1. uchwalenie nowego lub zmiana miejscowego planu zagospodarowania terenu,

2. wykazanie, że wprowadzone zmiany w miejscowym planie zagospodarowania terenu bądź stworzenie nowego miejscowego planu zagospodarowania terenu uniemożliwiają korzystanie z gruntu w sposób zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem lub które istotnie ograniczają dotychczasowy sposób korzystania z nieruchomości. 

      Należy odróżnić sytuacje zmiany miejscowego planu zagospodarowania terenu miejscowego od luki planistycznej. Ta ostatnia ma miejsce wtedy gdy traci moc obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania, a nowy a nowy akt prawa miejscowego wchodzi w życie po upływie określonego czasu.

Bibliografia:

1. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym  z dnia 27 marca 2003 r.     

(t.j Dz.U.2016 poz.778 z późn. zm.)

Autorzy:

1. Prof. UwB dr hab. Ewa Katarzyna Czech 

Kierownik Zakładu Prawa Ochrony Środowiska i Nauki Administracji Publicznej  ,Katedra Prawa Administracyjnego

2. Marta Maksimczuk

studentka Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku, Zakład Prawa Ochrony Środowiska i Nauki Administracji Publicznej, Katedra Prawa Administracyjnego